Δημόσιος χώρος. Και αν έχεις τύχη... πάρκαρε στη Βέροια

 

 

Το παρκάρω όπου γουστάρω, κλείνω δρόμους όποτε και για όσο με βολέψει είναι καθημερινά φαινόμενα στη Βέροια. Πολλά τα αυτοκίνητα, ελάχιστοι χώροι στάθμευσης και οι οδηγοί πασχίζουν να βρουν ένα μέρος να «χώσουν» τα αμάξια τους για να κάνουν τις δουλειές τους, τα ψώνια τους ή να πιουν τον καφέ τους στο κέντρο. Hot και περιζήτητες επιλογές, οι ράμπες των πεζοδρομίων του κέντρου, που σπάνια θα τις πετύχεις άδειες. Όπως αυτή της Μ. Αλεξάνδρου, που είναι και μπροστά σε τράπεζα... Αν την πετύχεις όμως; Τζόκερ!

Ούτε παρκάρισμα θέλει, μπρος-πίσω, πρώτη-όπισθεν. Το πετάς με τη μούρη και φεύγοντας (όποτε θα είναι αυτό, από 5 λεπτά μέχρι και όλο το πρωινό) τσουπ με μια κίνηση φεύγεις πάλι. Τώρα αν, λέμε ΑΝ τύχει και περάσει και κανένας τυφλός... δε βαριέσαι βρε αδελφέ, δεν έχει τυφλούς η Βέροια!

 

Για να μην αναφερθούμε στον ανοιχτό κάδο ανακύκλωσης που ειδικά σε μέρες βροχής θα έπρεπε να είναι κλειστός. Μπαίνει μέσα η βροχή, βαραίνουν τα χαρτόκουτα και τα υπόλοιπα σκουπίδια, υπερδιπλασιάζεται το βάρος τους, αυξάνεται το κόστος μεταφοράς των απορριμμάτων στο ΧΥΤΑ και ποιος τα πληρώνει στο τέλος; Εμείς!


πηγή: http://www.veriotis.gr/