του Στέφανος Βογιατζής,
(Δασοπόνος, MSc. in International Environmental Conventions)
(Δασοπόνος, MSc. in International Environmental Conventions)
Υπάρχουν μαρτυρίες, αλλά και πολλά σχετικά άρθρα, ότι μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα τα κοπάδια οικόσιτων ζώων αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητας στην πρωτεύουσα, αλλά και στις υπόλοιπες αστικές περιοχές της Ελλάδας. Διέκοπταν την κυκλοφορία τα πρωινά, αλλά και τις απογευματινές ώρες. Ακολουθούσαν αστικές διαδρομές από το μαντρί μέχρι τα κοντινά βοσκοτόπια. Η ζήτηση για γάλα ήταν μεγάλη και οι βοσκοί είχαν κάθε λόγο να βρίσκονται κοντά στα νοικοκυριά για την άμεση διάθεση των προϊόντων τους. Η γνωστή διαφημιστική ατάκα «από την παραγωγή στην κατανάλωση» που κυριάρχησε ένα αιώνα μετά, φέρει τη σφραγίδα εκείνης της εποχής, αφού δεν είχαν την πολυτέλεια του ψυγείου και της συντήρησης των προϊόντων. Η ανάγκη αυτή, αλλά και το πολιτικό κόστος αποτελούσαν τους παράγοντες πίεσης στα δημοτικά Συμβούλια να μην εκδίδουν απαγορευτικές διατάξεις και να υφίσταται κάποια σχετική χαλαρότητα και ανοχή στο θέμα αυτό.
Έκτοτε πέρασαν πολλές δεκαετίες, αλλά η Αθήνα και σήμερα βόσκεται. Έχουν μόνον διαφοροποιηθεί κάποια στοιχεία, σε ότι αφορά τον αριθμό και το μέγεθος των κοπαδιών, την εξεύρεση τροφής, αλλά και την αποφυγή της κυκλοφορίας σε κεντρικούς δρόμους που τώρα σφύζουν από αυτοκίνητα σε αντίθεση με τα κάρα ή και τα ελάχιστα οχήματα εκείνης της εποχής. Είναι φορές που παρατηρούμε μικρά σε μέγεθος κοπάδια οικόσιτων να βόσκουν στις παρυφές της πόλης, πολύ κοντά στα σπίτια ή σε μή δομημένες εκτάσεις εντός της πόλης. Μπορώ να πω, σχεδόν με σιγουριά, ότι δεν ένιωσα έκπληξη, όταν πριν μερικούς μήνες αργά το απόγεμα αντιλήφθηκα ένα κοπάδι με καμμιά εικοσαριά γιδοπρόβατα να διασχίζουν γνωστούς δευτερεύοντες δρόμους στο Μαρούσι. Ακολούθησα το κοπάδι και διαπίστωσα ότι ο προορισμός του ήταν ακριβώς δίπλα από το κεντρικό κτίριο του ΟΤΕ επί της Λεωφόρου Κηφισίας, στο μαντρί της φωτογραφίας. Εξακρίβωσα τη θέση του μαντριού, αλλά όχι του βοσκότοπου. Ζωντανό το αποτύπωμα και στον τομέα αυτό, που συνοψίζεται με επιτυχία στο τρίπτυχο «μαθαίνουμε από το παρελθόν, ζούμε στο παρόν, δημιουργούμε για το μέλλον», το οποίο συνυπάρχει με το «ένδοξο» σύνδρομο της «γραικίστικης» υποκουλτούρας.
Καθώς η κρίση μαστίζει την Ελλάδα και η παγκοσμιοποίηση των αγορών συνεχίζεται, οι πολίτες ψάχνουν για οποιαδήποτε εργασία και κάποιο, έστω και μη σύννομο «modus operandi», ακόμη και στον πρωτογενή τομέα της βόσκησης κοπαδιών στο Μαρούσι, ως διέξοδο στις τρέχουσες ανάγκες. Δηλώνω όμως κατηγορηματικά, καθότι αναφέρομαι στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, ότι δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου τυχόν καλλιέργεια ζαρζαβατικών σε πάρκα της πόλης. Για να συνεχίσω αστειευόμενος. Μήπως ο εν λόγω βοσκός έχει αιτηθεί χωροταξικής ανακατανομής των επιλέξιμων βοσκοτόπων, ώστε να εξεταστεί από την αρμόδια επιτροπή, εντός του πρώτου τριμήνου του 2017, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, στο πλαίσιο σχετικού εγγράφου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Αρ. Πρωτ.: 2112/140360/ 14-12-2016)! Έτσι για να βλέπουμε μπροστά, όπως μας λένε, αφού το σήμερα δεν είναι η επόμενη ημέρα του χθες, αλλά η παραμονή του αύριο.
Έκτοτε πέρασαν πολλές δεκαετίες, αλλά η Αθήνα και σήμερα βόσκεται. Έχουν μόνον διαφοροποιηθεί κάποια στοιχεία, σε ότι αφορά τον αριθμό και το μέγεθος των κοπαδιών, την εξεύρεση τροφής, αλλά και την αποφυγή της κυκλοφορίας σε κεντρικούς δρόμους που τώρα σφύζουν από αυτοκίνητα σε αντίθεση με τα κάρα ή και τα ελάχιστα οχήματα εκείνης της εποχής. Είναι φορές που παρατηρούμε μικρά σε μέγεθος κοπάδια οικόσιτων να βόσκουν στις παρυφές της πόλης, πολύ κοντά στα σπίτια ή σε μή δομημένες εκτάσεις εντός της πόλης. Μπορώ να πω, σχεδόν με σιγουριά, ότι δεν ένιωσα έκπληξη, όταν πριν μερικούς μήνες αργά το απόγεμα αντιλήφθηκα ένα κοπάδι με καμμιά εικοσαριά γιδοπρόβατα να διασχίζουν γνωστούς δευτερεύοντες δρόμους στο Μαρούσι. Ακολούθησα το κοπάδι και διαπίστωσα ότι ο προορισμός του ήταν ακριβώς δίπλα από το κεντρικό κτίριο του ΟΤΕ επί της Λεωφόρου Κηφισίας, στο μαντρί της φωτογραφίας. Εξακρίβωσα τη θέση του μαντριού, αλλά όχι του βοσκότοπου. Ζωντανό το αποτύπωμα και στον τομέα αυτό, που συνοψίζεται με επιτυχία στο τρίπτυχο «μαθαίνουμε από το παρελθόν, ζούμε στο παρόν, δημιουργούμε για το μέλλον», το οποίο συνυπάρχει με το «ένδοξο» σύνδρομο της «γραικίστικης» υποκουλτούρας.
Καθώς η κρίση μαστίζει την Ελλάδα και η παγκοσμιοποίηση των αγορών συνεχίζεται, οι πολίτες ψάχνουν για οποιαδήποτε εργασία και κάποιο, έστω και μη σύννομο «modus operandi», ακόμη και στον πρωτογενή τομέα της βόσκησης κοπαδιών στο Μαρούσι, ως διέξοδο στις τρέχουσες ανάγκες. Δηλώνω όμως κατηγορηματικά, καθότι αναφέρομαι στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, ότι δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου τυχόν καλλιέργεια ζαρζαβατικών σε πάρκα της πόλης. Για να συνεχίσω αστειευόμενος. Μήπως ο εν λόγω βοσκός έχει αιτηθεί χωροταξικής ανακατανομής των επιλέξιμων βοσκοτόπων, ώστε να εξεταστεί από την αρμόδια επιτροπή, εντός του πρώτου τριμήνου του 2017, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, στο πλαίσιο σχετικού εγγράφου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Αρ. Πρωτ.: 2112/140360/ 14-12-2016)! Έτσι για να βλέπουμε μπροστά, όπως μας λένε, αφού το σήμερα δεν είναι η επόμενη ημέρα του χθες, αλλά η παραμονή του αύριο.
πηγή: https://dasarxeio.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου