Προχθές το πρωί, ασχολούμενος με τα του κήπου μου και παρακολουθώντας το πρωινό δρομολόγιο από το ραδιόφωνο (MP3 player) με ακουστικά, άκουσα μια λαϊκή ρήση που με έκανε να την επεξεργάζομαι στο μυαλό μου με φιλοσοφική διάθεση, παρέα με τα πρώτα κελαηδήματα των πουλιών που πετούσαν ανέμελα από δέντρο σε δέντρο. Ποια ήταν η ρήση;
«Αγάπη δεν είναι εκείνο που νοιώθεις αλλά εκείνο που κάνεις.»
Για την αγάπη έχουν γραφτεί εκατομμύρια κείμενα και έχουν ειπωθεί δισεκατομμύρια λόγια για την αναγκαιότητά της και για τα καλά της αποτελέσματα. Ειδικά στα κείμενα της Αγίας Γραφής η αγάπη κυριαρχεί και αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά μηνύματα προς την ανθρωπότητα. Η αγάπη συστήνεται ως το μεγαλύτερο ευεργέτημα στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ο διαχρονικός ύμνος της Αγάπης* που γράφτηκε από τον Απόστολο Παύλο, έμεινε και θα παραμείνει στην ιστορία για τις δυνατές λέξεις που χρησιμοποιεί, τις μεστές νοημάτων φράσεις και τη δυναμική που περικλείεται στις ενότητές του.
Η αγάπη έχει εκθειαστεί ακόμη και από αυτούς που δεν πιστεύουν σε αυτή. Η αγάπη είναι δίπλα μας, γύρω μας, μέσα μας. Η ανάλυση της έννοιας της Αγάπης έχει απασχολήσει πολλούς επιστήμονες, θρησκείες, κοινωνίες και λαούς. Επειδή όμως είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί, παρά το ότι η έννοιά της είναι πλήρως κατανοητή, οι κοινωνίες έχουν θεσμοθετήσει μηχανισμούς, νόμους και αρχές για να αποτρέψουν, όσο είναι δυνατό, το κακό, στο οποίο κακό δεν υπάρχει ίχνος αγάπης.
Αλλά πόσο εύκολο είναι η κατανόηση και η εφαρμογή, της πιο πάνω ρήσης; Δηλαδή,
«Αγάπη δεν είναι εκείνο που νοιώθεις αλλά εκείνο που κάνεις.»
Επομένως αν αισθάνεται κάποιος αγάπη για τον πλησίον του, τη γυναίκα του, το παιδί του, τον φίλο του, το συνάδελφό του, το συνάνθρωπό του, θα πρέπει να το δείχνει με έργα και πράξεις που απαιτούν προσωπική θυσία, ανιδιοτέλεια, καταδεκτικότητα και προσωπική κένωση μακριά από εγωκεντρισμούς, εγωισμούς και καιροσκοπισμούς. Θα πρέπει να κάνει κάτι έμπρακτα πέρα από το αίσθημα, τη σκέψη και την αίσθηση. Διαφορετικά δεν υπάρχει αγάπη και αν υπάρχει, αυτή είναι ψεύτικη, ανεκπλήρωτη, καιροσκοπική, ανεδαφική, φαινομενική, άκαρπη και κομπλεξική.
Για τους χριστιανούς ανεξίτηλο παράδειγμα είναι η Αγάπη του Θεού. Ήλθε στον κόσμο ως Θεάνθρωπος μίλησε για την αγάπη, έκανε θαύματα και έργα στο όνομά της και δεν παρέλειψε να υποστεί το μαρτύριο επί του Σταυρού. Μια πορεία προς το Σταυρό η οποία πορεία ήταν γεμάτη αγάπη για τον άνθρωπο.
πηγή: https://yetos.wordpress.com/
Η αγάπη έχει εκθειαστεί ακόμη και από αυτούς που δεν πιστεύουν σε αυτή. Η αγάπη είναι δίπλα μας, γύρω μας, μέσα μας. Η ανάλυση της έννοιας της Αγάπης έχει απασχολήσει πολλούς επιστήμονες, θρησκείες, κοινωνίες και λαούς. Επειδή όμως είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί, παρά το ότι η έννοιά της είναι πλήρως κατανοητή, οι κοινωνίες έχουν θεσμοθετήσει μηχανισμούς, νόμους και αρχές για να αποτρέψουν, όσο είναι δυνατό, το κακό, στο οποίο κακό δεν υπάρχει ίχνος αγάπης.
Αλλά πόσο εύκολο είναι η κατανόηση και η εφαρμογή, της πιο πάνω ρήσης; Δηλαδή,
«Αγάπη δεν είναι εκείνο που νοιώθεις αλλά εκείνο που κάνεις.»
Επομένως αν αισθάνεται κάποιος αγάπη για τον πλησίον του, τη γυναίκα του, το παιδί του, τον φίλο του, το συνάδελφό του, το συνάνθρωπό του, θα πρέπει να το δείχνει με έργα και πράξεις που απαιτούν προσωπική θυσία, ανιδιοτέλεια, καταδεκτικότητα και προσωπική κένωση μακριά από εγωκεντρισμούς, εγωισμούς και καιροσκοπισμούς. Θα πρέπει να κάνει κάτι έμπρακτα πέρα από το αίσθημα, τη σκέψη και την αίσθηση. Διαφορετικά δεν υπάρχει αγάπη και αν υπάρχει, αυτή είναι ψεύτικη, ανεκπλήρωτη, καιροσκοπική, ανεδαφική, φαινομενική, άκαρπη και κομπλεξική.
Για τους χριστιανούς ανεξίτηλο παράδειγμα είναι η Αγάπη του Θεού. Ήλθε στον κόσμο ως Θεάνθρωπος μίλησε για την αγάπη, έκανε θαύματα και έργα στο όνομά της και δεν παρέλειψε να υποστεί το μαρτύριο επί του Σταυρού. Μια πορεία προς το Σταυρό η οποία πορεία ήταν γεμάτη αγάπη για τον άνθρωπο.
πηγή: https://yetos.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου